Asterix i Obelix: Misja Kleopatra

wiesz... ja jestem bardziej liryczną duszą i naprawdę bardzo, bardzo rzadko potrafię zatrzymać swoją uwagę na komedii... która nic mi nie daje...

ale wczoraj akurat był mój dzień na taki film.

ale z pewnością do niego nie wrócę :leze!:

Mrs White napisał:wiesz... ja jestem bardziej liryczną duszą i naprawdę bardzo, bardzo rzadko potrafię zatrzymać swoją uwagę na komedii...

Ja też jestem liryczną duszą, ale kocham dobre komedie. Byle nie romantyczne, bo te są zUe. Chociaż "Do diabła z miłością!" i "Legalna blondynka" były dobre. Ja po prostu kocham się śmiać, a już najbardziej płakać ze śmiechu! :leze!: Ja jestem pierwszym kabareciarzem IV RP! :leze!:

na to to ci mogę jedynie powiedzieć, że mnie jest trudno rozśmieszyć... tzn teksty które są w tym filmie nie zawsze by mnie rozbawiły. Gdybym to dzisiaj oglądała to byłby to dla mnie jedynie mega durny film.

wczoraj akurat miałam dzień, ale to zdarza się baaardzo rzadko...

"Today is the day", tak? Spoko, rozumiem. Znam parę takich osób. Chyba trudno z Tobą żyć, co? Żaaaaaaaaaart. Dobra, koniec offtopu.


Tu przynajmniej są zabawne teksty/sytuacje/postaci, a np. Jaś Fasola w ogóle mnie nie bawi...

trudno ze mną żyć - to pojęcie względne.
zależy z kim się przystaje... my dwie byśmy się zjadły na dłuższą mete... bo dzieli nas mur.... wielki.
każdy ma swoich ludzi i ich przeciwieństwa...

jestem specyficzną osobą i nie umiem się dostosować do ludzi tylko szukam takich, przy których nie muszę nic zmieniać... a pozostałych staram się najprościej w świecie omijać...

Ekhm.



Ja chętnie obejrzę, bo oglądałam 1. część Aterixa i Obelixa.

I dobrze. I czytać moje opowiadanie o tym!

"Z-z-z-znacie mo-mo-może pppanowie Pananamixa? No wiecie... taki droid" xD


"- To napój magiczny?
- Nie, kalafiorowa."

te teksty są niezłe, a ja namówiłam tatę, żeby to obejrzeć w sobotę

Sheemeka napisał:te teksty są niezłe, a ja namówiłam tatę, żeby to obejrzeć w sobotę

Wspomnij sobie mnie czasem, gdy zobaczysz Otisa... Dobrze...? *słodkie oczka a la Kot w Butach ze Shreka*


Otis: Szefieeeeeeeeeeee! *kaszel astmatyczny* Robiłem co mogłem i chyba coś mam. *pokazuje jakieś rysunki na papirusie* O! To taka maszyna, którą można wjeżdżać na szczyt piramidy!
Numernabis: Otis... Może trochę później, co?
Otis: Dobrze...
:leze!:

" I tam był taki gruby.... Spaślaxis?....
...a ten mały miał takie komiksowe imię... Spiderix?...."

"Esesfix, Herbabix i Aerobix." :leze!:

Joo napisał:

Sheemeka napisał:te teksty są niezłe, a ja namówiłam tatę, żeby to obejrzeć w sobotę

Wspomnij sobie mnie czasem, gdy zobaczysz Otisa... Dobrze...? *słodkie oczka a la Kot w Butach ze Shreka*
!:

Od razu pomyślałam o tobie
A to jak Otis opowiadał o pracy skryby było po prostu świetne :leze!:

"A to jest Otis, mój skryba. Czyli taki facet oood... skrybania."

Tak to było niezłe :leze!:

"To umiłowanie życia. To właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro - kto wie? Dlaczego by nie? Oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić... hmm... marchew!"

:leze!: Znam tę kwestię na pamięć! :leze!:

Ja myślałam, że sie posikam jak patrzyłam na jego zadumaną minę i ich twarze :leze!:

Tak mniej więcej wygląda moje "produkowanie się" - ja gram w teatrze jednego aktora (czytaj: gadam), inni śpią... Numernabis w drugim planie wymiata. O zasypiającym Idefixie nie mówiąc. :leze!: