życie składa sie z konstelacji myśli struktury własnej natury nieprzewidywalnej konsternacji biegnących ciągów wydarzeń wycinanych kawałków techniki chwilowych wrażeń świetlnych chwil ulotnych ...

"Pastelowa konstrukcja"

Życie ma różne barwy ,odcienie, zszarzałości,
Każda barwa ma swoja spontanikę ,
inny wyraz spostrzegawczości,
posiada swoj ład, porządek,
otulona spokojem jasność przemawia swoją świetlną elokwencją w sposób subtelnej ,eterycznej ,delikatnej przestrzeni,
efemeryczne,krótkotrwałe,ulotne abstrakcje czarują odbiorców, później zostają spalone w zapomnianej szarosci popiołu ,
wzorzyste desenie zostają zakurzone ,stają się wyblakłe,
czarujące gradientowe oblicza wzbudzające oskomę,wielką chęc,apetyt, dają wyraz oniryzmu, ukazują rzeczywistośc na kształt snu,nierealnej egzystencji,irracjonalnej gmatwaniny wybujałych emocji, istnieją barwy ważniejsze, niewralgiczne: czarna głębia kłóci ze sobą infantylne,dziecinne jasne barwy,wprowadza niepokój,
czasem przekształca sie w czarny koszmar owiany czarną nuta zgrozy,
dualizm jasnej natury z czarną otchłanią tworzy jednak całość ta mistrzowska wirtuozeria jest równowagą, bez jasnego optymizmu nie mielibyśmy tylu szczęśliwych momentów, czerwieni miłosnych igraszek, słonecznej pogody ducha, zielonej przestrzeni, niebieskiego marzenia pnącego się w niebo w białe chmury, bez czarnej powagi nie utożsamialibyśmy swojego wnętrza, bez niepewnej mgły nie znalibyśmy strachu, bez drapieżnego srebrnego popiołu nie zdawalibyśmy sobie sprawy z szarzałej powierzchowności, dzięki cynicznemu fioletowi możemy spojrzeć na świat z góry ze swojego małego oblicza tak spontanicznego jak te barwy.

"nie utożsamialibyśmy swojego wnętrza, bez niepewnej mgły nie znalibyśmy strachu, bez drapieżnego srebrnego popiołu nie zdawalibyśmy sobie sprawy z szarzałej powierzchowności, dzięki cynicznemu fioletowi możemy spojrzeć na świat z góry ze swojego małego oblicza tak spontanicznego jak te barwy."


świetne ujęcie cech za pomocą barw. Jestem pod wrażeniem:)