Twilight

no niestety, to jest "Potop" - który jest pieeeeeeekielnie nudny i zupełnie nie dla mnie, no ale cóż... trzeba sie zmusić jeśli sie chce mature zdać ;/

No taaak.
Jeśli dostanę lektury na polski, to obgadam z babką, żeby można było też wybrać dowolną lekturę. Raczej się zgodzi

Noo wprawdzie też już czytam "Zmierzch" i to dzięki tobie Pats :*. Patrzę sobię na GG a tam Wound ma w opisie coś tam breking down... Patsy też tak samo, aż wkońcu musiałam się jej spytac o co chodzi:D. Oj, nie żałuje, że poznałam tą książkę.. Edward? Cud, Miód i Orzeszki! :leze!: . Aż rodzice się zdziwili, że nie siedze prawie przy kompie od kiedy mam książkę. Niestety choroba Twilight mnie opanowała:D Czuję teraz jak w innym wymiarze:D Jestem na ok. 400str. mniej wiecej wtedy, gdy Alice narysowałą plan swojej wizji dotyczący jakiejś sali... aż nie wierze, że przeczytałam prawie całą 1,5 dnia. A to do mnie nie podobne :brawa: . Jutro będę w Toruniu.. i oczywiście musze zaczepić o EMPIK:Dpo druga częśćxD

haha! kolejna zdobycz <White zaciera ręce z chytrym uśmieszkiem> :leze!:

Ja jak powiedziałam koleżance i wysłałam jej kilka cytatów to było tylko: 'Jezu, pożyczaj mi tą książkę!' ;]

Wega + dwie moje koleżanki w trakcie 1. części + dwie w kolejce, aby pożyczyć

Dzisiaj się dowiedziałam, że moja koleżanka z regularnej niemieckiej klasy (mamy razem angielski) też jest fanką "Twilight"

heh...u nas też jest z kolejka

No ja już skończyłam 1 część Piękna. To jak Edward się o nią troszczy... chłopak [?ok.. wampir ] jak marzenie.. xD. No, ale teraz dopadła mnie czarna rozpacz, bo musze czekać około tydzień na 2 część, aż kupię

17 milionów sprzedanych egzemplarzy - czyżby nowa J.K. Rowling?
(Inf. nadesłana, Daga/16 listopada 2008 00:00)
9 stycznia na ekrany polskich kin trafi film "Zmierzch" na podstawie bestsellerowej powieści Stephenie Meyer. Kim jest autorka literackiego pierwowzoru, który już zyskał miano kultowego?


Stworzona przez Stephenie Meyer bestsellerowa seria książek, którą rozpoczyna "Zmierzch", stała się prawdziwym fenomenem kulturowym i zjawiskiem społecznym napędzanym przez wielomilionową rzeszę fanów.

Tymczasem autorka nigdy nie zamierzała zostać pisarką, a historia, którą stworzyła ma zadziwiający początek. Meyer zwierzyła się, że 2 czerwca 2003 roku przyśnił się jej 13. rozdział "Zmierzchu", historii o miłości zwykłej nastolatki i… wampira. - Sen był pierwszym impulsem. Dobrze się tego dnia bawiłam. To było tylko dziesięć stron. Nie myślałam o pisaniu książki, chciałam po prostu zobaczyć, co się zdarzyło potem - wspomina autorka. Choć wcześniej niczego nie napisała, już po trzech miesiącach przedstawiła wydawnictwu gotową powieść. Następnie podpisała ze spółką Little, Brown and Company umowę na trzy kolejne książki opiewającą na kwotę 750 tysięcy dolarów.


W rezultacie cała seria osiągnęła imponujący wynik 17 milionów sprzedanych egzemplarzy i 91 tygodni znajdowała się na liście bestsellerów "New York Timesa". "Zmierzch" został także uznany za Najlepszą Książką Roku według Publishers Weekly oraz Najlepszą Książką Dekady według Amazonu. Trzecia część serii potrzebowała zaledwie 2 tygodni, żeby znaleźć się na pierwszym miejscu listy bestsellerów, detronizując tym samym ostatnią część sagi o przygodach "Harry'ego Pottera". Od tej pory sukces Stephenie Meyer jest porównywany do osiągnięć J.K. Rowling, a magazyn "Time" umieścił ją na liście 100 najbardziej wpływowych osób. Ostatnia książka autorki, "Przed świtem", wydana w sierpniu 2008 w ciągu pierwszych 24 godzin sprzedała się w ilości 1 miliona 300 tysięcy egzemplarzy.

Kim jest autorka kultowej sagi?

Stephenie Meyer urodziła się 24 grudnia 1973 roku w Connecticut. Dzieciństwo spędziła w Phoenix, w stanie Arizona. Uczęszczała do liceum Chaparral High School w Scottsdale (Arizona) i na Brigham Young University w Provo w stanie Utah, gdzie ukończyła wydział literatury angielskiej. W 1994 roku wyszła za mąż za Christina, z którym ma trzech synów: Gabe’a, Setha i Eliego. Jest mormonką, należy do Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Zgodnie z nauką swego Kościoła nie pije alkoholu ani napojów, które mogą zakłócać zdolność wyrażania wolnej woli. Meyer jest fanką rockowego zespołu Muse. Wyznała, że koncert, który odbywa się w trzeciej części sagi, to właśnie koncert tego zespołu i że niektórzy z głównych bohaterów są ich fanami. Dobrze pisze jej się także przy muzyce takich grup, jak Ok Go, Gomez, Placebo, Blue October i Jack’s Mannequin.

Specjalna edycja "Zmirzchu" w grudniu w polskich księgarniach

W Polsce saga Stepenie Meyer jest wydawana przez Wydawnictwo Dolnośląskie. W sprzedaży znajdują się trzy pierwsze części: "Zmierzch" ("Twilight"), "Księżyc w Nowiu" ("New Moon") oraz "Zaćmienie" ("Eclipse"), a premiera ostatniej z nich, "Przed świtem" ("Breaking Dawn"), została zaplanowana na marzec 2009. W listopadzie 2008 na polskim rynku ukaże się na powieść "Intruz" ("The Host"), inaugurująca nowy cykl Stephenie Meyer.

UWAGA: w związku z premierą filmu Wydawnictwo Dolnośląskie zaplanowało wydanie specjalnej edycji ZMIERZCHU w filmowej okładce. Książka pojawi się w sprzedaży w grudniu 2008.

Ekranizacja pierwszej części bestsellerowej serii 9 stycznia 2009 w polskich kinach. W grudniu czekają nas pokazy przedpremierowe - w sieciach kin Multikino oraz Silver Screen.

Odwiedź polską stronę oficjalną produkcji: http://www.zmierzchfilm.pl/

credit: onet.pl

w związku z premierą filmu Wydawnictwo Dolnośląskie zaplanowało wydanie specjalnej edycji ZMIERZCHU w filmowej okładce. Książka pojawi się w sprzedaży w grudniu 2008.

Rodzice mnie zabiją jak to kupię :lol2:

Mam nadzieję że to odpowiednie miejsce na tą historie.






Jak wszyscy dobrze wiemy Fire ma mega obsesję na punkcie zmierzchu. Kiedy tylko dowiedziałam się o przedpremierowych pokazach ześwirowałam. Mają mnie dosyć chyba we wszystkich kinach w monolicie i ogolnie gdzie sie da xD

W każdym razie udzielałam się ostatnio na gronie 'twilight' i jakoże ustawiłam sobie znajomość z Pawłem, kasjerem z Atlanticu [najpierw telefon. Potem sukienka z dekoltem - poszło gładko]. Umówiłam się z kilkoma osobami że kupie im bilety. Spotkaliśmy sie, pogadaliśmy i ja weszłam pobajerować kasjera. No fajnie, fajnie, 17 miejsc z tyłu. Oddałam 13 biletów a z jedną koleżanką [z internetu] poszłam się bujac do złotych. Miałyśmy 4 bilety. Jeden dla mnie, jeden dla Eweliny, kolezanki ze szkoly, jeden dla dziewczyny z grona ktora nie mogla przyjsc i jeden dla Nibi, czyli tej z którą się bujałam po złotych.
Rozstałyśmy się, bo ona jechała do domu.

Efekt naszego bujania:

*zdobyte ulotki
*skradziona torba z biletami.

Zaje*iście. Ja oczywiscie wpadłam w panikę. Byłam na siebie wściekła! Miałam ochote wydrzec tą nieodpowiedzialną, roztrzepaną część mnie z siebie i wywalić na śmietnik.

Cóż począć? Jazda do kina. Biegłam jak głupia. Dotarłam na miejsce i zatrzymałam się przed drzwiami. Popatrzyłam dysząc ze zmęczenia na plakat twilgiht.

O nieee to jeszcze nie koniec!

Postanowiłam nadac sprawie więcej dramatyzmu.
Rozpłakałam się zatem przed wejściem i wparowałam do kina. Cel osiągnięty. Paweł był przerażony tym jak bardzo jestem roztrzęsiona. Podeszłam z impetem do kasy i krzyknęłam:
-OKRADLI MNIE!

Paweł wyglądał jakby zobaczył ducha.

-I nic Ci nie jest? Co Ci ukradli? Telefon Pieniędze?

-Bilety!-krzynęłam zrozpaczona.

Zasłoniłam twarz ręką. Moimi ramionami wstrząsał szloch. Zaczęłam gnieść, drzeć, niszczyć wszystkie papiery jakie były pod ręką.

Paweł wyszedł zza kasy i podszedł do ochroniarzy. Tłumaczył im całą sprawę gestykulując z ożywieniem, a ja stałam nadal przy kasie z nadzieją w sercu. Oczywiscie musialam grać dalej, żeby nie wzbudzić ich podejrzeń. Zanosiłam sie cichym szlochem i darłam na strzępy wszystko pod reką. W końcu podeszli do mnie i zaproponowali zgłoszenie to na policję.

Przeraziłam się. O niee tylko nie policja. Musiałabym im powiedzieć że lekkomyślnie zostawiłam tę torbę na krześle i jak wróciłam już jej nie było. Poza tym rodzice byliby w to wmieszani. Nie, nie dość konfliktów na jedną rodzinę.

-Nie, nie chcę. - powiedziałam głośno i sanowczo.

Pozwoliłam sobie na kilka pociągnięć nosem i cichych westchnień.

Paweł usiadł na swoim krześli i po namyśle powiedział:
-Nie martw się. Jutro normalnie mnie nie ma w pracy, ale przyjdę i pogadam z kierownikiem. Przyjdz w czwartek się dowiedzieć.

Nadzieja urosła jeszcze bardziej. Podziękowałam mu, pozbierałam resztki godności z podłogi i popędziłam do wyjscia. [to był wtorek]


[Czwartek]

Paweł spojrzał na mnie smutno i powiedział że nic się nie dało zrobić. Kierownik nie chce mieć zadymy w kinie. Zaczęłam żałować, że powiedziałam im prawde. Co jakbym powiedziała, że np. uprałam je w pralce? Nie ryzykowali by niczym dając mi nowe. Idiotka.

Wyznałam moją myśl Pawłowi. Powiedział że tym bardziej by mi nie dali.

Co ja teraz do cholery zrobię?
-Paweł powiedz mi co ja mam robić!?

-Nie wiem... naprawdę nie wiem.
Zrezygnowana posmutniałam jeszcze bardziej. W oczach pojawiły się łzy. Nie musiałam grać. Najlepsze miejsca, wymarzony film... Idiotka!
-Nie, nie płacz proszę. Wiesz co? Jakiś facet z tvnu dzwonił do mnie i zostawił swój numer. Powiedział, że jak ktoś jest fanem zmierzchu, to niech sie z nim skontaktuje.
-Hę? Ale po co?
-Nie wiem. Nic więcej nie powiedział.
-Dziwne. Nic więcej?
-Nic.
-No dobra to daj. Co mi szkodzi.

Wróciłam do stolika przy którym siedziała Nibi [ta co ze mną bujała się w złotych]. Przekazałam jej smutną nowinę i wykręciłam pospiesznie numer Pana Marka.

Nasza rozmowa była jednym z przeżyć o których nie zapomne do końca życia. Nie napiszę całej bo byście usnęli.

Pan Marek to młody reporter tvnu. Robi reportaż o fenomenie 'zmierchu'. Serce zabiło mi szybciej. Ale opanuj się opanuj Carolin. Nie znasz go. Masz surowych rodziców. A jak to podpucha? Pan Marek zapytał czy nie wstydziłabym się wystąpić i opowiedzieć o filmie itd. Zaśmiałam się. Ja? Wstydzić? Telewizja? Pan raczy żartować. Zasypałam go gradem pytań.
Po 5 minutach rozmowy zapytałam:
-Wiem, że może się to Panu wydać głupie, ale muszę zapytać. Jaką mam gwarancję, że nie jest Pan 40 letnim pedofilem z Rzeszowa?
-*śmiech* możemy się spotkać w miejscu publicznym///
Im więcej fanek twilightu przyprowadzisz ze sobą, tym lepiej.
-Ah. 'Im więcej tym lepiej?'. Wiedziałam. Wywiezie nas Pan do burdelu w Azji?
-*znowu śmiech* Poczekaj sprawdzę w moim grafiku. Nie, nie zamierzam was porwać.

Tu nastąpiło omawianie wszelkiego rodzaju szczegółów.
-Jutro, multikino, jabłka [mój pomysł], książki [i znowu mój pomysł].
-Carolin, z nieba mi spadłaś.
-Pfff niejeden tak mówił i długo ze mną nie wytrzymwał.
-*śmiech*
-*śmiech*
-To teraz porozmawiajmy o gadżetach.

Oczywiście jak sie domyslacie opowiedzialam mu całą historię biletów na przedpremiere.
Obiecał mi zatem wejściówki na 5 grudnia do multikina, plakaty i tą bransoletkę twilight, o ile wiecie o co chodzi.

Rozpoczęła się akcja ekscytacja. Dzwonienie, wysyłanie maili do tych kilkunastu vipów, którzy zasłużyli na to najbardziej. Obdzwoniłam 3 kolezank ze szkoły które zaraziłam zmierzchem i te dziewczyny z grona, które widziały się ze mną w atlanticu i kilka innych, które nie były rozwydrzonymi nastolatkami.

Wróciłam do domu rozanielona. Bęc. Nie ma wody. No suuuper. Jak ja będę jutro wyglądać?
994. Beczkowóz. Zdjęcia. Ogólnie odjechana faza. Wiadra. Chusteczki odświeżające. To tak w skrócie.

[Piątek]
Po szkole pojechałam do złotych. Było nas w sumie siedem. Świetne ujęcia z jabłkami, rozmowa w multikinie i miły, młody Pan Michał.

oczywiście już po jakimś czasie moja przywódcza ja obudziła się i zaczęła podsuwać pomysły na nowe ujęcia. Wiele z nich wykorzystaliśmy. Pożegnałyśmy się z Panem Michałem i jego operatorem i poszlysmy na krótką pogawędkę.



Piątek był oczywiscie najbardziej emocjonującym dniem, ale działo się tak wiele, że nie jestem w stanie tego opisać. Pan Michał powiedział że mam parcie na szkło. Ja na to: Nie po prostu jestem głośna i trudno mnie nie zauważyć. *śmiech*

Byłyśmy zachwycone. Odmówiłyśmy krzyczenia 'Kochamy Cię Edward', bądź 'bite me Edward' z czego jestem dumna. xD Niech ludzie zobaczą, że nie jestesmy rozwydrzone. A przynajmniej nie zawsze.

Kręciliśmy w wielu miejscach w złotych, a ludzie patrzyli się na nas jak na wariatki.


***
Gdyby nie moje roztargnienie, gdyby nie moje cierpienie, gdyby nie ta kradzież, nie wydarzyłoby się tyle dobrego.

Nie mam pojęcia jak to spuentować.

Dziewczyny, gdy dziękowały mi za zaproszenie i za możliwość uczestnictwa w reportażu powiedziały, że jestem jak Bella. Mam prześladującego mnie pecha i wielkie szczęście zarazem. Coś w tym jest.


Oczywiście cała ta historia nie wydarzyłaby się gdyby nie Sweet Think i Mrs White.


Dziękuję :* Za wszystko.

Ale chaotycznie wyszło o.o

O.o czy właśnie czytałam wypowiedź dziewczyny, które próbowała mi kiedyś wcisnąć, jakie to JA mam super życie? O.o :leze!:

Kiedy ten reportaż?!?!?!

bodajże 5 grudnia wieczorem ale to dopiero nam Michał napisze

O jej, i ... będziesz w Faktach? xD

Boże, Fire!!! No normalnie nie wiem, co powiedzieć... Jak ty to zrobiłaś, dziewczyno??? I oczywiście muszę cię zobaczyć w telewizji. xD

nieee xD nie wiem to sie nazywa 'Rytm miasta' czy cos takiego. i to chyba bedzie ogolnie o wyd. kulturalnych

Jak ja to zrobiłam? myslalam ze to wyczerpujaca wypowiedz cos jest niejasne?

Zaraz... Gdzie to będzie? W TVN?
Brzmi tak nieprawdopodobnie, że... JAKIE TY MASZ SZCZĘŚCIE!!!!!!!!!!! :leze!:
I gdybyś nie zostawiła tej torby...

No.... Właśnie to jest najśmieszniejsze