Amo... fleo... doleo... - SKOŃCZONE

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Fajne, ale nie wiem jeszcze czgeo mogę się spodziewadź po tym opowiadaniu

Chyba nie moja tematyka...

Tytuł przeczytałam: "Amo... fleo... rodeo..."

Sheemeka napisał:Fajne, ale nie wiem jeszcze czgeo mogę się spodziewadź po tym opowiadaniu

I dobrze, że nie wiesz...

kToSiEk napisał:Tytuł przeczytałam: "Amo... fleo... rodeo..."

To by było niezłe! :leze!:

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Ojej,nie wiem co napisać. Zacznę tak,Joo nie wiedziałam czego mogę sie po tobie spodziewać,poniewaz przynzam się szczerze,nie znałam cię i jakoś tak nie miałyśmy więzi. Ale kiedy teraz to przezcytałam to wow. Jeszcze nigdy nie czytałam czegoś o takiej tematyce,bardzo mi się podoba i juz nie mogę się dozczekać kolejnej części! Już sam pomysł budzi podziw I ten pomysłowy tytuł ah... :*:

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Nawet tyle lat temu faceci byli pokręceni i trudni haha Bardzo mi się pdoobało. Szczególnie te teksty typu ''papirusowa robota'' hah Joo,imponujesz mi poraz kolejny,nie wiedziałam,że znasz łacinę! Cudo xD Aż jestem ciekawa jak to sie dalej rozwinie,fajnie byłoby,gdyby przeżyli razem wiele przygód,podróżując po świecie,nie koniecznie jako para,ale przyjaciele.

mysweettime napisał:Nawet tyle lat temu faceci byli pokręceni i trudni haha Bardzo mi się pdoobało. Szczególnie te teksty typu ''papirusowa robota'' hah Joo,imponujesz mi poraz kolejny,nie wiedziałam,że znasz łacinę! Cudo xD Aż jestem ciekawa jak to sie dalej rozwinie,fajnie byłoby,gdyby przeżyli razem wiele przygód,podróżując po świecie,nie koniecznie jako para,ale przyjaciele.

Pokręceni i trudni faceci nie są tylko wymysłem XX wieku! W sumie Otis nie jest trudnym facetem, po prostu nie każdemu dane jest go zrozumieć. Ja, jako humanistka, doskonale rozumiem takie postaci. Po części sama jestem takim Otisem - dużo gadam, a przez to wiele osób mnie nie rozumie...

"Papirusowa robota" jest moim małym "złodziejstwem" z filmu "Asterix i Obelix: Misja Kleopatra", na podstawie którego stworzyłam to opowiadanie, oczywiście w wersji Fan-Fiction. Znam łacinę, ale nie na tyle, by się nią swobodnie posługiwać. Łacina obecnie to mądre sentencje i masa gramatyki, co akurat mi nie przeszkadza, bo mamy fantastyczną panią profesor. Nie wiem, czy zdążą przeżyć te "wiele przygód", bo znając mnie, szybko zakończę... Tak czy inaczej:


[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Eeee, kurczę...
Ciekawie się robi

Staram się. Merci beaucoup! :*:

Ten odcinek skojarzył mi się z pewnym francuskim przyslowiem ,,Jeśli wydaje ci się,że kobieta,którą kochasz nie zwraca na ciebie uwagi to jesteś centymetr do jej zdobycia''.Bardzo mi się podoba,robi się coraz ciekawiej,tylk troszeczkę za krótkie odcinki,ale dlugość pozostawiam tobie Joo,bo to zależy od twórcy.W dzisiejszym odcinku najbardziej podobały mi się rozmowy Otisa z zamym sobą .Czekam na kolejny odcinek :*:

Świetne Joo :*: Otis

mysweettime napisał:Ten odcinek skojarzył mi się z pewnym francuskim przyslowiem ,,Jeśli wydaje ci się,że kobieta,którą kochasz nie zwraca na ciebie uwagi to jesteś centymetr do jej zdobycia''.W dzisiejszym odcinku najbardziej podobały mi się rozmowy Otisa z zamym sobą .

Takie rozmowy z samym sobą nazywamy w literaturze "mową pozornie zależną". Hehe, ładne przysłowie.

Dziękuję. :*:


Sheem, no ba! :baaa:

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Ojej,aż mi się przypomniała pewna chwila z przyjaciółką,byłyśmy same w mieszkaniu i jakoś o 3 Magda zaczęła płakać,żaląc się na swój los i swoją osobę,na to ja ja przytuliłam i zaczęłam wyć jeszcze głosniej :lol2: Efekt był taki,że to ona mnie musiała pocieszać,żebym sie uspokoiła :leze!:
Ale do rzeczy,podoba mi się,cóź więcej mogę napisać. Joo,w tym wszytskim wiesz co mi się najbardziej podoba? To,że mogę sie oderwać od codziennego życia i przenieść do tak dawnych czasów,poczuć się jak Aurelia i zapomnieć na chwilę o szkole,ocenach,kłótniach. Apropo,jak ja nie lubie jazdy na wielbłądzie! Działa na mnie jak pływanie statkiem,biorąc pod uwagę moją chorobę morską to :leze!: Zawsze jest :zebytylko: ten wielbłąd się zatrzymał.

mysweettime napisał:Joo,w tym wszytskim wiesz co mi się najbardziej podoba? To,że mogę sie oderwać od codziennego życia
i przenieść do tak dawnych czasów,poczuć się jak Aurelia i zapomnieć na chwilę o szkole,ocenach,kłótniach.

Cieszę się, że tak na to reagujesz. :*

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Czemu takie krótkie? To twoje opowiadanie, Joo, naprawdę przyjemnie się czyta.

Hej, to przecież jeszcze nie koniec! Dzięki. :*:

Odcinek świetny...
Ale to zakończenie takie... melodramatyczne...

I tak ma być! Dobry melodramat nie jest zły. Ale jest za to zUy! :leze!:

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Piękne