"Uciekające promienie"

Ciemność wciąga, chce zabrać promienie szczęścia,
Żadna dłoń nie wyciągnie z sidła zła,
Nikt nie uchroni przed błędami,
Nikt nie ostrzeże przed pomyłkami.
To wojna bez końca,
Zagmatwana wokół mego słońca,
Promienie szczęścia uciekają w czarną rozpacz.
Potok łez rozpoczyna swoją grę.
Przed tym nie ucieknę,
Zero ratunku, zero prawdy.
Słychać tylko krzyki w oddali.
Serce igra z rozumem.
Brak słów...
Tylko cisza przesycona łzami,
Wypełniona małymi zwątpieniami,
Krainą złamanych uczuć bywa mój świat,
Upadam,
Ale powstaję,
Usterki w sercu nie zmieszają mnie,
Pokieruję swoim życiem..
Bez kłamstw...
Ten jeden raz....

już mówiłam Ci, że mi się podoba.
podoba mi się sposób w jaki to wszystko opisujesz.

Ładne Już miałam napisać, że strasznie pesymistyczne, ale końcówka wszystko uratowała
Podobają mi się białe wiersze