Lost for Words - SKOŃCZONE

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

kocham nieszczęśliwe zakończenia <3
szkoda, że to już koniec, ale twoje nowe opowiadanie też jest suuuuuuuuper.

Ooooooooooohohoooooooooooo........ BOSKIE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Joo jak to jest zabić swojego ukochanego..? :leze!:

Co do odcinka to:

"Światełko w tunelu, no taaaaak..." - pomyślał, wstając i ruszając w jego kierunku.

to mi się najbardziej podobało...

Można go zabić, można, Monia! :leze!:

Ale jak to jest..? :leze!:

A, jak to jest? Hmm, "nijak", powiedziałabym. Chociaż gdy wymyśliłam scenę śmierci Huntera, płakałam, przyznaję się bez bicia.

Śliczne! Śliczne! Śliczne! Najpiękniejsza końcówka :*:

Szczerze czy skromnie? OK, będzie 2 w 1: Wieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeem! :leze!: Ryczałam, pisząc to.

Dzięki. :*:

ale po chwili zrozumiał swój błąd - to było stanowczo za wcześnie!!!

- Jak mógłbym ci nie wybaczyć, aniele? To nie twoja wina, los tak chciał i tyle. A ja też przesadziłem z tymi oświadczynami, to stanowczo za wcześnie...

Ja wiem, że to miał być tragiczny odcinek, ale w tych momentach pokładałam się ze śmiechu :leze!:

Szkoda, że to się tak skończyło... tak szybko. No ale trudno

PatsyGirl napisał:

ale po chwili zrozumiał swój błąd - to było stanowczo za wcześnie!!!

- Jak mógłbym ci nie wybaczyć, aniele? To nie twoja wina, los tak chciał i tyle. A ja też przesadziłem z tymi oświadczynami, to stanowczo za wcześnie...

Ja wiem, że to miał być tragiczny odcinek, ale w tych momentach pokładałam się ze śmiechu :leze!:

Bardzo poprawna reakcja, tak miało być!

[treść ukryta przez autorkę, zresztą kto teraz będzie to czytał?]

Ślicznie ^.^
Jak zwykle
Hunter ;D
Który albo ejst moim tatusiem, albo juz nie wiem kto nim jest xDDD