Miłość - czyli jedno wielkie WTF xD

moim rodzicom również się nie udało, ale w miłość wierzę.

widzę, że nieudane małżeństwa, to jakiś standard... gorzej z tymi dobrze dobranymi .

nie, tylko ci ludzie często się gubią. czasami, tak po prostu przez miłość rozumieją samo uczucie. a czasami, nie dociera do nich że miłość nie powinna byc egoistycznym dążeniem do własnego szczęścia i radości, i ranią przy tym innych, co potem odbija się na ich związkach. jest milion możliwości...

Hmm, ja chyba sobie odpuszczę KBF. Mam dziwne wrażenie, że mnie unika... No i chyba do siebie nie pasujemy. Mówi się trudno i płynie się dalej...

Joo napisał:Hmm, ja chyba sobie odpuszczę KBF. Mam dziwne wrażenie, że mnie unika... No i chyba do siebie nie pasujemy. Mówi się trudno i płynie się dalej...

Znam to uczucie Joo....

Ja wierzę w miłość. Mimo wszystkich niepowodzeń, nie tylko swoich ale też ludzi w okół mnie nadal w nią wierzę. Czasami jednak zastanawiam się czy przypadkiem to nie jest zbyt naiwne cała ta moja nadzieja. Uczucia są bardzo trudne do zrozumienia, zwłaszcza jeśli dodatkowo człowiek gubi się w samym sobie. ;]

ja również wierzę w miłość nie zawsze się układa,czasem jest ciężko,ale mimo wszystko w nią wierzę . Pewnie,że łatwo się pogubić... moi rodzice...
hm też byłam pewna,że się im nie uda...a jednak się udało to też pomaga mi mocno wierzyć w prawdziwą miłość.

a ja kocham edwarda! xd.
ale on o tym nie wie, natomiast dowie się w najbliższej przyszłości.
potem za mnie wyjdzie i kupimy sobie cudowny dooom.


przepraszam, za dużo coli



xd.

marzenia marta

ostatnio cały czas żyję marzeniami.

ja i tak będe z Timem Będe i tyle :scream:

I co teraz?

Pytanie to zadamy sobie,kiedy naprawde ich poznamy xD MST mówi,że będzie z T i że urodzi mu trójke dzieci,a tu przyjdzie co do czego okaże się,że Tim będzie miał juz żone i dzieci i wtedy dopiero bedzie ''i co teraz'' Ale warto w coś wierzyć. Ja naprzykład wierze w to,że moje uczucie do Tima [jakby ktoś chciał mnie skierować na 5 piętro to piszcie na PW i podam wam adres ] pozwala mi czasami w trudnych chwilach. Właśnie to też jest swego rodzaju uczucie xD Tylko jak je nazwać? I czym jest miłość platoniczna?

ja nie wiem .
zgubiłam się między tymi sześcioma literkami .

MST jeśli nei liczyc tego, że w ogóle go nei znasz i jest od ciebie starszy o jkaieś 20 lat to masz szanse xD

Sheem,ja uważam,że w miłości liczby nie robią różnicy.Jeśli już dobra jesteśmy sobei przeznaczeni naprawde i nie są to tylko moje urojenia to będziemy ze sobą bez względu na wiek. Tzn dziwnie to wytłumaczyłam :leze!: ale musiałam podać przyklad,bo sie nie mogłam powstrzymać :leze!: a jeśli nie jeste,śmy to trudno [i tak sie nie poddam xD]

mysweettime napisał:MST mówi,że będzie z T i że urodzi mu trójke dzieci,a tu przyjdzie co do czego okaże się,że Tim będzie miał juz żone i dzieci i wtedy dopiero bedzie ''i co teraz''

Heh, tak się kończą moje miłości do znanych facetów - koleś albo ma żonę, albo dziewczynę, albo bierze ślub akurat gdy jestem nim zafascynowana... Albo jest gejem, ale to inna bajka! :leze!:

Wow, a P oddala się od Pats z każdym dniem od kiedy chodzi z cizią mizią.
Oczywiście nadal pozostając przy tym uroczy i ujmujący. I pokazując na każdym możliwym kroku, jaki to on jest jej oddany.

Viva la vida O.o

Pats, dla Joo będzie koniec świata, jeśli na studniówce (która już za tydzień!!!) się okaże, że KBF ma dziewczynę.

Szczerze mówiąc, ja się już dawno w tym wszystkim pogubiłam.
tkwię w bezndziadziejnym układzie pełnym niedopowiedzeń, niepewności i nadziei. ale trudno.
lepiej tak niż w ogóle. tak mi się wydaje. : d


i sory, że tak zmieniam temat, ael chyba się tu na ten temat nie wypowiadałam. : d

tia. beznadziejne układy są tak częste jak kwaśne deszcze nad warszawą. a mimo to wśród nich tli się płomyczek nadziei. i to jest w tym cudowne, co nie?

No wiesz MST z jeednej strony racja. Teraz sie zastanawiam, ze różnica pomiędzy Jude, a Tommy'm nie była wcale tak duża patrząc na 20 lat więcej xD ale to piękna miłóść... Wierzę w ciebie MST

Sarah dokładnie. ta nadzieja jest najpiękniejsza.
pozwala wstać rano i pomyśleć 'może dzisiaj'

a ja zdecydowałam się nie pożegnanie i sama nie wiem czy dobrze zrobiłam.

jego już nie obchodzę.
J ma mnie gdzieś tak przynajmniej piszę wszystkim dookoła.
A w szkole...
odprowadza mnie wzrokiem, patrzy na mnie...

W poniedziałek się odważę i spojrzę mu w oczy.
Z odrazą i zdenerwowaniem.
Nie chcę być słaba.

ja nie potrafiłabym się pożegnać.
mogę być wredna, chamska, szorstka. ale nie umiałabym powiedzieć nie.
podziwiam cię za to Lipa. : *

ja też nie potrafiłam...
im bardziej byłam w nim zauroczona tym było mi trudniej.
ale udało się.
już tydzień minął, czyli nieźle mi idzie. xD

a w poniedziałek spojrzę na niego i powiem "Żal w oczach byłego niedoszłego, bezcenny..." :leze!: